Cimri olduklarını kabul etmeyerek sadece tutumlu olduklarını söyleyen bu gibi insanlar; altınları üst üste yığarken genellikle hiçbir şey harcamadıklarını düşünürlerdi! Oysa herşeyi biriktiren bu cimriler, çılgınca bir müsriflikle her şeyden çok daha değerli olan hayatlarını , ömürlerini harcıyorlardı.
“ Ahh baba, ahh babacığım!...” dedi içinden. Malına mal, parasına para katmak için ömrü boyunca oradan oraya koşuşturan babası, gerçekten acınacak bir hayat yaşamıştı!... Bir insan böyle bir hayatı kendi dışındaki bir kişinin emirleri doğrultusunda yaşasa, kendisini böylesine acımasız bir şekilde kullanan o kişi hakkında “ Gerçekten çok zalim, çok merhametsiz bir insan” diyerek, o kişinin çok acımasız bir firavun olduğunu iddia ederdi. Ancak hırs ve tamah sahibi bir firavun, insanın dışında değil de içinde olduğu zaman, kendi kendilerini birer köle durumuna getiren insanlar, içlerinde yaşattıkları bu firavunu pek farkedemiyorlar, içlerinde bu firavuna pek kızamıyorlardı!.. Çünkü kendilerini acınası birer köle durumuna getiren bu firavun, kendilerinden başkası değildi.