Surenin başı rahmet, ortası hidayet, sonu ise nimettir. Kul, Allah'ın hidayetinden nasiplendiği ölçüde onun nimetine ve rahmetine ermiştir. Çünkü her şey onun nimet ve rahmetine döner. Nimet ve rahmet onun yaratıcılığının gereklerindendir. O, rahmet ve nimet sahibidir. Bu uluhiyetinin gereklerindendir. İnkarcılar ne kadar inkar ederse etsin, müşrikler ne kadar ortak koşarsa koşsun o gerçek İlah'tır. Fatihanın manalarını teorik ve pratik olarak gerçekleştiren kimse en büyük nasibi almış ve kulluğu sıradan kimselerin kulluğundan ayrılarak Allah'ın has kullarının seviyesine ulaşmış ve derecesi yükselmiş demektir. Yardım istenecek olan sadece Allah'tır.